Deze zomer heten wij Victor de Beer van harte welkom bij Procap. Victor is 27 jaar en volgt een Master Environmental & Infrastructure Planning aan de Rijksuniversiteit Groningen. Tijdens het half jaar dat hij bij ons stage zal lopen, zal hij zich voornamelijk bezig houden met het schrijven van zijn scriptie, welke zich richt op ‘de schaalbare samenleving’. Uiteraard profiteert hij van een kijkje in de keuken bij onze projecten en zal hij daarnaast nog een aantal vakken volgen aan de RuG, zodat hij in februari 2022 de arbeidsmarkt op kan.

Victor komt officieel uit het hoge Noorden, heeft een tijdje in Haarlem gewoond en is nu woonachtig in Amsterdam-West. ‘Mijn vriendin haar werk zat in Amsterdam-West, dus begonnen we met een heerlijk nieuwbouw huis in Haarlem. Dat was in de coronatijd, dus om eerlijk te zijn kan ik je niet vertellen of het daar leuk was, haha. We hebben Haarlem nooit een hele eerlijke kans kunnen geven wat dat betreft. Het was vooral ver van vrienden. En om nou met de trein en dan nog een bus naar een vriend toe te gaan in Amsterdam om ‘even’ voetbal te kijken, dat ging me dan weer net te ver’.

Nu wonen Victor en zijn vriendin in Amsterdam-West. ‘Ja, dat was eerlijk gezegd wel even schakelen hoor. Van een nieuwbouw appartement naar een echt Amsterdams huis met krakende trappen en het horen van alles dat je buren doen. In Haarlem waren de straten ook wel een stuk schoner. Maar goed, als ik hier dan de hoek om loop, dan sta ik meteen in straten vol leuke terrassen, dus ach. Daarbij valt de rest dan natuurlijk in het niet. Gelukkig krijgen we nu wel de kans om de stad ook echt mee te maken. Ik zou hier de hele dag kunnen staan met een camera, dan heb ik gegarandeerd leuke plaatjes. Amsterdam is zo veelzijdig, er is altijd wel wat te beleven’.

Net als veel andere Procappers heeft Victor een connectie met Groningen. Geboren en getogen welteverstaan. ‘Vroeger heb ik samen met Max een jaartje bij Gorecht gevoetbald, super grappig dat ik hem dan weer tegenkom bij Procap. In het verleden was ik een stuk minder ambitieus dan nu. Een beetje laks, met de hakken over de sloot mijn VWO gehaald, sja en toen. Ik heb eerst twee jaar rechten gestudeerd, maar ik miste de drive, ik had er geen toekomstbeeld bij, daar ben ik toen dus mee gestopt. Daarna wilde ik een verkorte HBO studie economie gaan doen, ook dat bleek niet mijn richting. Toen was ik het even zat en heb ik een jaar in een boetiekhotel in Groningen gewerkt, lekker klein en persoonlijk met 19 kamers. Als ik iets in de horeca leuk vind, dan is het echt de hotellerie. En dan juist zo’n boetiekhotel, daar komen mensen echt voor de sfeer en het kleinschalige, erg leuk vond ik dat. Plus ik heb mijn huidige vriendin daar ontmoet, dus ja, sowieso een top tijd’.

Uiteindelijk is Victor Planologie gaan studeren, dat paste hem duidelijk beter. Nog even en hij mag dan eindelijk de arbeidsmarkt betreden. Als hij klaar is wil hij zich graag bezig gaan houden met het verbeteren van de leefomgeving. ‘Ik vind de wisselwerking tussen het geluk van de mens en zijn omgeving ontzettend interessant. Het feit dat die twee zo met elkaar verwikkeld zijn, zet mij ertoe aan om te proberen de best mogelijke leefomgeving te creëren’. In het werkveld ziet Victor zichzelf later als een team player, die open staat voor andermans ideeën en input. ‘Samenwerken en samen tot mooie oplossingen komen vind ik het leukste aspect aan dit vak’.

In zijn vrije tijd houdt Victor best van koken. ‘Oh ja hoor, zeker wel. Lekker met een wijntje erbij, kaasje of olijfje. Het is niet dat ik er in de toekomst speciaal iets mee zou willen doen, maar gewoon voor de leuk, daar ben ik wel van. Een lekker pastaatje maak ik graag, ook bestellen wij af en toe van die maaltijdboxen, met verse ingrediënten. Lekker een beetje experimenteren en nieuwe recepten en combinaties leren, dat vind ik erg leuk’.

Op de vraag of Victor vegetarisch eet krijg ik het volgende antwoordt:
‘Nou, ik let wel bewust op wat ik eet. Als ik in een restaurant zit en weet dat ik daar een goed stuk biologisch vlees kan eten, dan zeg ik daar zeker geen nee tegen. Maar mij zul je zeker geen euroknallers zien kopen of dagelijks vlees zien eten. Dus schaar mij maar onder de categorie ‘flexitariër’. Zo probeer ik toch bij te dragen aan een wat duurzamere wereld’.

Tekst en foto: Derya Dirker