Het is vrijdagmiddag en ik ontmoet Laura Tenniglo en Helma Born in het Jaarbeursplein, onze grootste vergaderruimte. Op afstand van elkaar nemen wij ontspannen plaats op de bank en fauteuils om te praten over de verstedelijkingsstrategie voor Arnhem – Nijmegen – FoodValley, waar zij samen met Theo Heida aan werken. Als projectleider moet Helma zorgen dat deze strategie er voor begin 2021 ligt. Laura Tenniglo werkt als de spin in het web, zodat Helma haar rol optimaal kan invullen. Theo is adviseur op het gebied van mobiliteitsstrategieën en organiseert creatieve sessies om afwegingen te maken en modellen te vergelijken. Een logisch team, zeggen zij zelf. Ik spreek met hen over hun aanpak, wat ze leren en hoe de samenwerking in dit complexe en grote project gaat.
Hoe vind je het om aan de verstedelijkingsstrategie Arnhem-Nijmegen-FoodValley te werken?
L: ‘Ik ben enthousiast over deze opdracht, omdat ik het mooi vind om zo’n grote en complexe opdracht van dichtbij mee te maken. Ik werk als projectsecretaris en dat betekent organiseren, meelezen, vragen opvangen en bij de juiste persoon neerleggen. Het is voor mij een bekende regio, omdat ik er geboren ben. Wat er daar speelt is heel herkenbaar.’
H: ‘Ja, ik zat te denken, want jij (Raymond, interviewer red.) begon met “Ik zou daar wel willen wonen.” Als je in Nederland gaat fietsen wordt het pas echt mooi na Wageningen vind ik. Het is een mooi gebied met veel ruimte, maar die fijne ruimte staat wel onder druk. De regio groeit en steeds meer mensen trekken vanuit de Randstad naar het oosten van het land. Hoe bouw je daar honderdduizend woningen en werklocaties bij en zorg je er tegelijkertijd voor dat mensen ook nog ademruimte hebben? Dat is een gigantische opgave. Mijn rol is te zorgen dat we er komen en dat vind ik een leuke uitdaging.’
Is dit een droomproject?
H: ‘Vanochtend, tijdens een online-overleg, zag iemand de zin “wie niet droomt, is geen realist” achter me hangen. Dat is voor mij de kern. De regio presenteert zichzelf als de groene metropool en wanneer je naar hun positie kijkt vind ik ook dat dit klopt. Voor die droom, dat eindbeeld ga ik graag hollen. Het is voor mij ook een droomproject, het gaat over een fijne regio om te wonen en te werken en alles wat er voor nodig is om dat nog sterker te maken. Het dwingt me om in- en uit te zoomen en ervoor te zorgen dat we geen richting in slaan waar we later spijt van krijgen. Dat met elkaar uitdenken is een van de leukste dingen die er is. Wat ik jammer vind is dat we dit nu allemaal online doen. We hebben sinds 1 mei ontzettend veel mensen leren kennen, maar allemaal van een scherm.’
L: ‘Ja, herkenbaar. In het begin had je een uur overleg en was je na veertig of vijftig minuten wel klaar. Inmiddels is er meer smalltalk bij gekomen en ervaar ik het persoonlijker. Je ziet ook iemands woonkamer, er gebeurt iets op de achtergrond en er komt een kind in beeld. Dat maakt het soms ook meer waardevol dan live contact.’
H: (haakt lachend in) ‘Ja, afgelopen week zaten we middenin een felle discussie en kwamen er plotseling twee dochtertjes in beeld. Dat was heel grappig en dit nam de heftigheid weg.’
L: ‘Ik hoop dat ik over een tijdje weet wat mijn droomproject is. Wat ik wel weet is dat ik dit heel gaaf vind om te doen. Mijn zoektocht binnen de smaken die Procap te bieden heeft krijgt in dit project een boost. Een groot deel gaat over mobiliteit, landschap en veel over wonen en kwaliteit van woonmilieus. Ik leer mezelf hierdoor beter kennen.’
De verstedelijkingsstrategie Arnhem-Nijmegen
De ambitie van Arnhem – Nijmegen en FoodValley is om toe te groeien naar het beeld: de groene metropool. De verstedelijkingsstrategie is een routekaart om voor de regio Arnhem-Nijmegen-FoodValley te komen tot gezonde en groene groei van de regio. In deze strategie gaat de regio op zoek naar de beste combinaties van wonen, economie, bereikbaarheid en (kwaliteit van de) leefomgeving. Er moeten bijvoorbeeld 100.000 extra woningen worden gerealiseerd tot 2040, met behoud van leefklimaat, bereikbaarheid en de kwaliteit van het landschap.
Hoe verloopt de samenwerking?
H: ‘Ik ben iemand die heel veel in z’n hoofd doet en dat kan niet in dit project. We doen dit met z’n drieën. Laura heeft denk ik de pech dat zowel Theo als ik ‘hoofdmensen’ zijn. Wat zij daarin goed doet is aftasten wat wij willen en hoe. En ook wat we ‘buiten’ hebben afgesproken. Het is een hele berg aan betrokkenen en overleggen en we moeten zorgen dat iedereen goed is aangehaakt. Er kan altijd wel iets beter, maar harder lopen dan dit kunnen we niet.’
L: ‘Ja, we doen al veel goed.’
H: ‘Ja, wat ik heel leuk vind is dat we met z’n drieën vooraf hebben bepaald wat wij hiervan willen leren. Dus dat het niet alleen moet zijn dat Laura na afloop een button krijgt omdat ze een goede projectsecretaris was, maar dat het haar ook inhoudelijk verder brengt en een goed netwerk oplevert.’
L: ‘Het is gewoon onwijs leuk! Ik sprak toevallig ook net Theo hierover. We ontmoeten veel nieuwe mensen, komen aan tafel bij andere projecten en horen en voelen zo waar zij mee bezig zijn en hoe we die aansluiting goed kunnen maken. Daarnaast ligt er een grote organisatievraag. Dat gaat de ene keer soepel en de andere keer moet ik daar meer energie in steken. Er zijn dingen waarvan ik achteraf denk dat ik dat anders had kunnen doen en dan doe ik dat een volgende keer ook.’
Kunnen jullie van elkaar twee kwaliteiten benoemen die heel erg nuttig zijn in deze opdracht?
H: ‘Wat ik heel leuk vind aan Laura is dat ze heel spontaan en benaderbaar is. Mensen zoeken haar op als ze vragen hebben en dat helpt ons enorm. Ze voelen geen drempel. Er was bijvoorbeeld iemand vergeten een stuk door te sturen naar het bestuur. Die vertelde open en eerlijk aan Laura dat het stuk nog op de plank lag. Die openheid en eerlijkheid is voor mij een signaal dat je een goede relatie hebt.’
L: ‘Dat komt ook doordat mijn telefoonnummer overal onder staat.’
H: (haakt meteen in) ‘Waar Laura nog wat te ontwikkelen heeft is dat dit niet komt doordat haar telefoonnummer eronder staat, maar omdat ze hier gewoon goed in is. Nadat ik samen met Laura een opdracht Oegstgeest had gedaan dacht ik: “Zo, die krijg je niet gek”.’
L: ‘Wat ik sterk van Helma vind is dat zij, ondanks dat het ook voor haar een nieuw proces is, precies begrijpt wat er moet gebeuren. Ze weet iedereen te boeien, te binden en mee te trekken in dit verhaal. Dat vind ik superknap.’
Is dit een typisch Procapproject?
H: ‘Ja, omdat het gaat over zorgvuldig nadenken over de toekomst waarbij we niet zeggen dat wij weten hoe het moet, maar ook onszelf vragen stellen. Ook zit er een belangrijk onderdeel aan advies in. We halen veel informatie op en we moeten adviseren hoe daar een goed besluit over genomen kan worden. Samen met Theo denk ik dan na over een goed afwegingskader.’
L: ‘Het project heeft alles in zich en past daardoor goed bij Procap. We zijn hierin eigenlijk onbewust bekwaam. Zelf vinden wij het normaal dat wij dit allemaal kunnen, maar ik ontdek nu dat dit voor de buitenwereld toegevoegde waarde heeft. Ik keek dan bijvoorbeeld op tegen strategisch adviseurs, maar uiteindelijk hebben zij iemand nodig die een knoop doorhakt. Procappers kunnen dat over het algemeen goed.’
H: ‘En dat we de verstedelijkingsstrategie met elkaar doen maakt het ook een echt Procapproject.’
L: ‘Ja, we zijn echt een team.’
Hoe kijken jullie naar de toekomst?
H: ‘We doen met Procap veel adviesklussen en ik wil dat meer zichtbaar maken. Veel mensen kennen ons als projectmanagers, maar een groot deel van onze portefeuille is ook advies. Dat betekent huiswerk voor mij omdat nog zichtbaarder te maken.’
L: ‘Als ik aan mensen uitleg wat ik doe beschrijf ik dat mijn opdracht in Roermond en de verstedelijkingsstrategie twee uitersten zijn. In Roermond werk ik op detailniveau en voor de regio Arnhem-Nijmegen-FoodValley op strategisch niveau. Beide geven mij de mogelijkheid om te ontdekken hoe ik mezelf kan ontwikkelen.’
H: ‘De fase die hierna komt vind ik interessant en smaakt naar meer. Hoe ga je de strategie met elkaar uitvoeren? En welke afspraken zijn nodig om elkaar in de regio twintig jaar vast te houden? Ik ben nieuwsgierig naar hoe gemeenteraden hun eigen rol pakken binnen dat ruimtelijk raamwerk dat we maken. Maar eerst begin 2021 de strategie opleveren.’
Hoe is het voor Procap om in die regio te werken?
H: ‘Ik vind dat we echt ontzettend veel leuke mensen treffen in dit project. De bevlogenheid om heel zorgvuldig op regionaal niveau met elkaar samen te werken heb ik nog nooit zo gezien. Dat is aanstekelijk. Hoe ingewikkeld ze dit ook vinden, ze voelen zich er allemaal verantwoordelijk voor. Dat vind ik echt mooi om te zien. Die directeuren steken allemaal hun nek uit terwijl het nog geen gelopen race is. Het zijn geen bange mensen.’
L: ‘Nee.’
H: ‘Het is een bescheiden regio zonder bravoure en zonder angst om ruimtelijk iets spannends te doen. Dat maakt het heel leuk om daar te werken. Dit deel van Nederland heb ik echt ontdekt.’
L: ‘Het is ook echt een leuk deel om te wonen.’
H: (grappend) ‘Als Nederland echt onder water komt te staan wonen we er allemaal.’
L: ‘Het is er inderdaad veilig en fijn. Mensen zeggen A en doen ook A. Het vertrouwen dat we als Procap en PosadMaxwan (stedelijk ontwerpbureau red.) krijgen vind ik ook prettig.’
H: ‘Ik denk dat onze werkwijze in die cultuur past. We hadden het er vanochtend met Theo over dat wij goed in die regio gedijen, maar bijvoorbeeld ook in Groningen. Wij zijn van “What You See Is What You Get” en dat wordt hier gewaardeerd.’
Verhaal
Helma Born
directeur advies
Verhaal
Laura Tenniglo
Adviseur en projectmanager
Tekst en Foto's
Raymond Dekker
Chef verBEELDing en verWOORDing