Stanzi Winkel werkt sinds juni als projectmanager bij Procap en is inmiddels Programmasecretaris Mobiliteit en Wonen in Stadsdeel Nieuw-West in Amsterdam. Zij gaat natuurlijk zoveel mogelijk op de fiets naar haar werk en ondertussen kijkt zij dan naar de stad. “Ik kijk altijd naar hoe een stad is vormgegeven. Hoe verschillende elementen invloed uitoefenen op het gebruik en de beleving van de stad, maar ook op de fysieke kenmerken”, legt ze uit. Tijdens het fietsen vroeg zij zich af waarom dat dan niet haar werk was. In onze kennismaking vertelt zij of dat nu wel zo is, waarom ze van spannende, complexe projecten houdt en wat haar droomproject is.

Mensen

Stanzi studeerde Stadsgeografie aan de Universiteit Utrecht. In die studie draait het om het gebruik van de stad en de relatie tussen de sociale en de fysieke omgeving. “Het fysieke beïnvloedt hoe mensen bepaalde routes lopen of hoe ze zich voelen. Het sociale uit zich bijvoorbeeld in het participeren in het leefbaar maken van een wijk”, licht ze toe. “Ik hield me daarnaast ook bezig met sociale interactie tussen verschillende bevolkingsgroepen in steden”. Eerder koos zij voor een andere studie. “Ik deed een bachelor American Studies waarbij ik een halfjaar in Amerika heb gestudeerd.” Dat was tot het moment dat zij zich afvroeg wat zij hier nu eigenlijk mee wilde. “Ik koos voor de studie vanwege mijn interesse in de geschiedenis van de native Americans en de moderne cultuur. Toegeven, de interesse in cultuur was vooral het gevolg van een verslaving aan de serie Friends”, zegt ze enthousiast. Ze geeft aan dat de gewoonten erg verschillen met die in Nederland. “De mensen zijn daar heel open en gastvrij. Hier zien veel mensen dat als nep. Ik zie dat niet zo. Toen ik weer thuis was kreeg ik nog appjes als ‘I miss you so much’. Juist heel vriendelijk waardoor ik mij welkom voelde”, zegt ze met een grote lach op haar gezicht. Ook de geschiedenis en dan met name die van de native Americans vond zij boeiend. “Denk aan de Europese kolonisten die daar aankwamen en mensen ontmoetten die heel anders waren dan zij.” Midden in een zin komt zij tot een ontdekking “Oh… ik leg nu voor het eerst de link naar mijn andere studie.” Om weer verder te gaan: “De dynamiek tussen native Americans en Europeanen intigreert me. Mensen waren afhankelijk van elkaar, spraken elkaars taal niet, kenden elkaars cultuur niet en hadden natuurlijk een bepaalde agenda.” Dat is iets wat zij nu ook terugziet in de stad. “Ik denk dan aan immigratie. Hoe kun je als geograaf of beleidsmaker zorgen dat dit goed en vreedzaam gebeurt? Ik zou daar graag een bijdrage aan willen leveren.”

Droomproject

In haar vorige werk deed ze dat indirect. “Ik werkte onder andere met mensen die helpen hun wijk schoon te houden. Mensen die zorgen dat afvalzakken die naast de container worden gezet wel in de container komen en die actief actievoeren om anders met afval om te gaan. Het zijn mensen die goed voor hun eigen omgeving zorgen.” Stanzi vindt het mooi dat mensen zo begaan zijn met hun eigen wijk. “Indirect kan dat zorgen voor een groter gevoel van eigenaarschap, inclusie, sociale cohesie en een betere leefbaarheid van de wijk”, geeft ze aan. In die rol was ze vaak een korte periode intensief betrokken bij een project. “Na een tijdje merkte ik bij mezelf de neiging om meer bij het voortraject betrokken te zijn. Ik wilde graag betrokken zijn bij en een bijdrage leveren aan het ontwerp van de stad, aan de voorkant.” Stanzi kan meteen een voorbeeld noemen: “Het project Amsteloever, dat Procapper Bram van der Hulst nu uitvoert, vind ik een erg interessant project. Daar spelen zoveel vragen en daar zijn zoveel stakeholders. Het lijkt me geweldig om daar een goed plan voor te maken en aan bij te dragen!” Het is duidelijk. Stanzi houdt van grote en complexe opgaven. “Ja, vooral waar je duidelijk de wisselwerking hebt tussen het sociale en het fysieke. Bovendien houd ik van regelen en organiseren.” Projectmanagement vindt ze heel leuk, maar een project moet niet inhoudsloos zijn. “Nee, want anders ga ik me vervelen”, zegt ze stellig. “Alleen advies hoeft ook weer niet, maar het moet wel een project zijn waar ik mijn mening in kwijt kan, dat avontuurlijk en spannend is.”

Energiek

Stanzi vertegenwoordigt in haar eentje een groot deel van onze kernwaarde ‘energiek’. Ze sport drie keer per week en zit bij een boardsport vereniging. “Niet dammen en schaken, maar surfen, wake boarden en snowboarden. Ik heb het allemaal geprobeerd, maar heb er helaas geen aanleg voor. Ik vind het wel erg leuk en daarom blijf ik het doen.” Ze is altijd erg actief geweest en had tussen haar twaalfde en zestiende een serieuze hobby waar je niet veel van hoort. “Ik zat op circus en hing aan de trapeze en in doeken. Ik vond het gewoon superleuk om hoog in een doek te klimmen, complexe handelingen te verrichten en dan naar beneden te vallen.” Dat klinkt spannend, maar van verrassingen houdt ze dan weer niet. “Toen ik het laatste Harry Potter boek las heb ik, voordat ik begon te lezen, eerst opgezocht wie er allemaal dood zouden gaan in dit verhaal.” Minder spannend werd het boek er niet door. “Nee, het bleef spannend omdat je niet precies weet hoe het gebeurt en wie er mee te maken heeft.” Ze gaat ook veel op avontuurlijke reizen en ondanks dat je daar ook gemakkelijk verrast wordt, vindt ze dat geen probleem. “In een land wil je een beetje met de flow meegaan. Dan is het zonde wanneer je al van alles hebt geregeld en blijkt dat je daardoor niet naar iets leukers kan gaan.”

Eerste opdracht bij Procap

Stanzi is sinds een paar weken Programmasecretaris Mobiliteit en Wonen in Stadsdeel Nieuw-West in Amsterdam. “Als het ergens interessant is om met mobiliteit bezig te zijn, dan is het wel in Nieuw-West” zegt ze. Mede door de stedenbouwkundige structuur speelt de auto een grote rol in het straatbeeld en is het mogelijk om hard door de straten te scheuren. “Met collega’s denk ik na over mogelijkheden om de huidige racebanen om te toveren tot leefbare straten die langzaam verkeer faciliteren en stimuleren. Verkeersveiligheid is een groot onderdeel van het programma. Daarnaast kijken we naar de bereikbaarheid van het stadsdeel.” Stanzi reist met het openbaar vervoer naar het stadsdeelkantoor en merkt dus zelf dat aan de bereikbaarheid van sommige plekken wel wat te verbeteren valt. “Het lijkt me super om ervoor te kunnen zorgen dat Nieuw-West beter verbonden wordt met de rest van de stad. Door het OV-netwerk te optimaliseren, kunnen mensen de auto ook vaker thuislaten. Twee vliegen in één klap!”

Tekst & Foto’s: Raymond Dekker