Per 1 juli hebben wij er weer een nieuwe Procapper bij; Josefien van Reeuwijk.
Met een Bachelor Sociale Geografie en Planologie op zak, neemt zij heel even een tussenjaar om werkervaring bij ons op te doen. Josefien zal zich onderdompelen in onze projecten om zo een weloverwogen keuze te kunnen maken voor een vervolg master. Dát zij nog een master gaat afronden is namelijk één ding dat zeker is.

Voordat Josefien bij ons binnen kwam, was zij al een paar dagen op kantoor geweest. ‘Zo kon ik alvast mijn laptop en andere spullen ophalen en hier en daar al wat mensen ontmoeten. Dat was toch wel fijn, zo kom je niet helemaal ‘nieuw’ binnen’.
Josefien zal fulltime bij ons aanwezig zijn en gaat collega Theo Heida ondersteunen in zijn projecten, daarnaast is ze vastberaden om zoveel mogelijk op te steken van alles dat wij doen. Op het moment van kennismaken met Josefien, hebben wij met Procap nog een zomeruitje voor de boeg. ‘Ik vind het superleuk om net voor het Procap zomeruitje te starten, dan kan ik iedereen daar ontmoeten en kennismaken. Het is ook fijn om in de zomerperiode te starten, het is nu wat rustiger en dus kan ik goed de tijd nemen om me overal goed in te lezen’.
De wereld is soms klein. Josefien past op de kinderen van een oud-collega van Procap. ‘Hij had mij aan Helma gelinkt, dus toen heb ik een bericht gestuurd dat ik graag werkervaring op wilde doen en waar ik ongeveer naar op zoek was. Super leuk dat ik hier nu aan de slag mag en werkervaring op kan doen’.

Josefien kon na haar Bachelor direct door naar een masteropleiding, maar zag dit niet zo zitten in coronatijd. ‘Het idee dat ik alles online zou moeten doen, geen contact zou hebben met medestudenten, geen veld tripjes, dat leek me helemaal niks. Gezien ik toch nog niet precies wist wat voor master ik wilde gaan doen, heb ik destijds besloten even een tussenjaar te nemen. Ook werd me aangeboden om het restaurant waar ik werkte tijdelijk te runnen, dus dat ben ik gaan doen van juni 2020 tot eind september 2020. Dat was ontzettend leuk. Ik werkte in de keuken, in de bediening, ik deed bestellingen, roosters maken en de financiën, ook moest ik openen en sluiten. Dat mensen dan na sluit speciaal voor mij kwamen, dat vond ik zo leuk. Het voelde echt als mijn eigen zaak. De horeca zal ik altijd een warm hart toedragen. Ik ga nog geregeld bij mijn oude werkgever langs, gewoon voor de gezelligheid en soms om bij te springen’.

Toen de lockdown werd ingezet, kwam Josefien haar horeca periode tot een eind. Op dat moment werd zij klassenstudent op een middelbare school in Nieuwegein.
‘Ja, totaal wat anders’, lacht Josefien. ‘Toen ik daar begon, kwam ik er eigenlijk achter dat ik helemaal nog niet wist wat ik wilde. Even terug naar vroeger met vakken als geschiedenis en wiskunde. Dat was wel even schakelen ja. Gelukkig ben ik een echte bèta, dus was wiskunde voor mij geen probleem. Elke dag is anders op zo’n school, ik vond het zeker een leuke afwisseling en leuk om jongeren te helpen met hun vakken’.

Josefien is geboren en getogen in Utrecht. ‘Ik heb mijn familie en vrienden lekker in de buurt, dat is super fijn, ik zie ze dan ook vaak. Ik ben lid van studentenvereniging Unitas en met een paar meiden hebben we een voetbalteam opgericht. We zijn echt een showteam, met een eigen Instagram pagina en zelfs een videoclip. Twee jaar geleden zijn we dit team gestart. Van verliezen met 18-0 naar winnen met 3-0. We trainen nu best serieus, op woensdag en wedstrijden op zaterdag. We doen bij VSC mee in de competitie. Voornamelijk tegen andere vrouwen- en studententeams’.

Naast het voetballen is Josefien ook fan van skiën en snowboarden. Laat dat nou net goed uitkomen, want bij Procap organiseren we jaarlijks een Snowcap. Na de verplichte corona break, kunnen de meesten niet wachten om weer op de latten te staan. Alsof het een match made in heaven is, houdt zij ook van het organiseren van quizzen en andere gezellige activiteiten.

Als ik vraag naar Josefien haar dromen voor de toekomst;
‘Op grote projecten werken, van niets naar alles, dat lijkt me heel gaaf. Het is wel een droom om in de toekomst mijn eigen naam onder een dergelijk groot project te kunnen zetten en dan het liefst in Utrecht natuurlijk, dat is toch ‘mijn stadsie’, haha’.

Tekst & foto: Derya Dirker